Τετάρτη, Ιουνίου 15, 2011

No 756

Ron Griswold (ΗΠΑ)

«Αν θέλεις να γνωρίσεις άντρες με τέτοια αυτοκίνητα, εγώ είμαι εδώ».
Μου έκλεισε το μάτι κι’ έφυγε δίνοντας μου ένα χαρτάκι που είχε γραμμένο το τηλέφωνο του. Δεν πολύ κατάλαβα εκείνη τη στιγμή μέχρι που επανήλθε ένα απόγευμα μετά την προπόνηση λέγοντας μου ότι κάτι ήθελε να μου πει. Ντυθήκαμε και πήγαμε προς το αυτοκίνητό του. Εκείνη την εποχή είχε ένα mini cooper, που το ‘χε πάρει μεταχειρισμένο. Όταν μπήκαμε μέσα και ήμασταν οι δυο μας μου ξεφούρνισε το παραμύθι. Είχε λέει έναν τύπο με πολλά λεφτά, που του άρεσαν οι ανωμαλίες. Ξύλο, βρισίδι και τέτοια. Γούσταρε όμως μόνο τεκνά και μάλιστα σε δυάδες. Μερικές φορές ήθελε να ντύνονται και με ειδικές στολές. Τα άκουγα και δεν ήξερα αν έπρεπε να φρικάρω ή να γελάσω, αλλά περίμενα ανέκφραστος, γιατί μιλούσε πολύ σοβαρά. Όταν άκουσα ότι στο τέλος ο τύπος θα μας έδινε κι από τριακόσια ευρώ στον καθένα κατάλαβα γιατί το αντιμετώπιζε σοβαρά. […]
Με πήγε κατ’ ευθείαν σ’ ένα δωμάτιο που, όπως μου είπε, ήταν ο ξενώνας –δεν ήξερα μέχρι τότε αυτή τη λέξη- και πάνω στο κρεβάτι είχε κάτι στολές. Στολές Ρωμαίων στρατιωτών, με κοντό χιτώνα, περικεφαλαία, ειδικό μεταλλικό θώρακα, σανδάλια, σπαθιά, κοντάρια κι… ένα μαστίγιο. Είδα τον Χάρη ν’ αρχίζει να γδύνεται και μου είπε να τα βγάλω κι εγώ όλα, και το σώβρακο. Τον είδα ότι έκλεβε ματιές για να δει το μέγεθος της πούτσας μου, μια και ποτέ δεν είχαμε τρακαριστεί στα ντους του γηπέδου. Πάντα έφευγε χωρίς να κάνει ντους μαζί μας. Ικανοποιήθηκε με το μέγεθος μου, απ’ ό,τι κατάλαβα και καθυστερώντας να ντυθεί με άφησε μα δω κι εγώ τη δική του. Την είχε κι αυτός μεγάλη. Μπορεί και λίγο πιο μεγάλη απ’ τη δική μου.

Νίκος Μουρατίδης: Εγώ ήμουν αντράκι (Τετράγωνο)

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

"Το χαρακτηριστικό στοιχείο του Νίκου Μουρατίδη είναι το χιούμορ του,
που τρέχει και στα διηγήματά του, ακόμα κι όταν είναι 'σοβαρά' ή 'πικρά'
αλλά κυρίως ανθρώπινα, χωρίς εισαγωγικά.
Ξέρει να γράφει και ξέρει να επικοινωνεί με τον κόσμο...
πράγμα που καταλαβαίνει ο αναγνώστης από την πρώτη αράδα".
Μανίνα Ζουμπουλάκη

«Ο Νίκος Μουρατίδης είναι πρωτοπόρος. Ήταν πάντα. Και απόλυτα λαϊκός.
Τα διαβάζω από μακριά, απ’ το μέλλον προς τα δω και με γοητεύουν.
Χαμογελάω και συγκινούμαι.
Μιλάει για μας
Σαν εμάς.»
Σταμάτης Κραουνάκης

«Ο Μουρατίδης γράφει ωμά και τελεσίδικα, όπως όταν μιλάει στο ραδιόφωνο.
Ξεγυμνώνει τις ιστορίες του από περιττές σκέψεις, κρατάει μόνο δύο πράγματα:
την κόλαση και τον παράδεισο. Κάθε σκηνή του είναι ένα τικ του χρόνου,
και πάντα στο βάθος, μπορείς να διακρίνεις ολοκάθαρα τον ίδιο να παρατηρεί
τους ήρωες του σαν πατέρας που τελικά θα τους συγχωρέσει».
Γιάννης Νένες

«Σκληρός και αληθινός λόγος, κοφτερός
με κρυμμένα ένοχα μυστικά της
κοινωνίας μας. Ο Νίκος Μουρατίδης μιλάει για το mainstream περιθώριο,
μέσα στο οποίο και εκείνος μπορεί να ζει.»
Κωνσταντίνος Ρήγος