Τετάρτη, Οκτωβρίου 14, 2009

No 643

Image Hosted by ImageShack.us
- Είσαι ένας ευνούχος τραγουδιστής, είπε.
- Ο Θεός το αποφάσισε έτσι.
- Το σκέφτεσαι συχνά αυτό;
- Ποιο; Το ότι είμαι ευνούχος;
- Το ότι δεν είσαι εντελώς όπως οι άλλοι.
- Δον Ραϊμούντο, αν δεν το σκεφτόμουν ο ίδιος, θα αναλάμβαναν οι άνθρωποι να με κάνουν να το σκεφτώ! Δεν υπάρχει άλλο θέμα για συζήτηση στα σαλόνια. Άλλοι μας χτυπούν, άλλοι μας υπερασπίζονται. Κανένας δεν νιώθει άβολα μιλώντας έτσι μπροστά μου.
- Μη μου πεις ότι δεν υπέφερες ποτέ συγκρίνοντας τον εαυτό σου με τους άλλους νεαρούς της ηλικίας σου.
- Στην αρχή, ναι. Τώρα…
- Στην αρχή;
- Ναι. Μου συνέβη να κλάψω τη νύχτα μπροστά στο παράθυρο της κάμαράς μου. Ο φοίνικας που σάλευε τα κλαδιά του στην αυλή είχε τόσο μελαγχολική όψη.
- Έκλαιγες!
- Άκουγα τα’ αγόρια που φώναζαν στο δρόμο, τα παράθυρα που έτριζαν, τα μουρμουρητά που ανέβαιναν στα μπαλκόνια. Ήμουν δεκαπέντε χρονών.

Dominique Fernandez: Πορπορίνο ή Τα μυστήρια της Νάπολης (Εξάντας)

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ντομινίκ Φερναντέζ

Ο μεγάλος Γάλλος συγγραφέας Ντομινίκ Φερναντέζ
γεννήθηκε στις 25 Αυγούστου του 1929, στο
προάστιο Neuilly-sur-Seine, στο παρίσι. Ο
πατέρας του Ramon, ήταν μεξικανός στην καταγωγή,
εξέχων βιβλιοκριτικός και βιογράφος, τελείωσε
όμως άδοξα την καριέρα του όταν έγινε μέλος του
φασιστικού κόμματος της γαλλίας, Parti Populaire
Français, που επί ναζιστικής κατοχής
συνεργάστηκε με τους γερμανούς. Το 1944 πεθαίνει
αλκοολικός προτού έρθει αντιμέτωπος με τις
συνέπειες των πράξεών του, από τους συμπατριώτες
του. Ο έφηβος ακόμη Ντομινίκ, 15 χρονώ τότε,
επηρεάζεται από τα γεγονότα, αποφασίζει όμως να
ακολουθήσει την πορεία του πατέρα του στον
ακαδημαϊκό χώρο και το 1950 γράφεται στην Ecole
Normale Superieure και το 1955 παίρνει το πτυχίο
του στην Ιταλική Φιλολογία, ενώ παίρνει το
διδακτορικό του, με θέμα τον ιταλό συγγραφέα
Cesare Parese, το 1968. Κατά τα έτη 1957 και
1958, διδάσκει Γαλλικά, στο γαλλικό ινστιτούτο
της Νάπολης, απολύεται όμως στα τέλη του 58,
γιατί διδάσκει τον κομμουνιστή Roger Vailland.
Επιστρέφει στην Γαλλία, στην πόλη Rennes, όπου
εκεί διδάσκει Ιταλική Φιλολογία, στην αρχή σε
λύκειο και στην συνέχεια στο πανεπιστήμιο
Haute-Bretagne, όπου παραμένει για 20 χρόνια.
Παντρεύεται την Diane Jacquin de Margerie το
1961 με την οποία κάνει δύο παιδιά, ενώ ο γάμος
τους διαλύεται το 1971. Οι πρώτες του
δημοσιεύσεις ήταν καθαρά ακαδημαϊκού
περιεχομένου, ενώ συμμετέχει στην σύνταξη
αρκετών λογοτεχνικών περιοδικών.

Το 1974 αποκαλύπτει την ομοφυλοφιλία του μέσω
της πρώτης του νουβέλας «Πορπορίνο και τα
μυστήρια της Νάπολης», για την οποία παίρνει το
βραβείο Prix Medicis ως νεο-εμφανιζόμενος
συγγραφέας. Ακολουθούν πολλά βιβλία, ανάμεσα στα
οποία το πιο σπουδαίο του «Εγώ ο Πιερ Πάολο στα
χέρια των αγγέλων» (Dans la main de l'ange), το
οποίο αναφέρεται στην ζωή του μεγάλου ιταλού
σκηνοθέτη Πιέρ Πάολο Παζολίνι. Στην συνέχεια
εκδίδει αρκετά βιβλία, με κορυφαίο το 1996, το
«Δικαστήριο Τιμής», το οποίο είναι
«ψυχο-βιογραφία» του συνθέτη Πιότρ Ίλιτς
Τσαϊκόφσκυ. Το 2002 επιμελείται και ανθολογεί το
A Hidden Love: Art and Homosexuality, ίσως την
πιο σπουδαία συλλογή-λεύκωμα ομο-ερωτικής τέχνης
από την αρχαιότητα έως σήμερα. Σε όλη του τη ζωή
ο Φερναντέζ ήταν ταξιδευτής. Ταξίδεψε σε πάρα
πολλά μέρη σε όλο τον κόσμο, μαζί με τον επί
πολλά χρόνια σύντροφό του, αρχιτέκτονα, Ferrante
Ferranti. Τον Μάρτιο του 2007, εκλέχθηκε
τιμητικά μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας.


www.colourfulplanet.com