Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 28, 2007

No 480

Image Hosted by ImageShack.usKatsushika Hokusai (Ιαπωνία)

Η Φαίηθ βγήκε από το ντους. Σκούπισε τον αχνό απ’ τον καθρέφτη με την πετσέτα της κι έριξε μια ικανοποιημένη ματιά στον εαυτό της. Το σώμα της ήταν κρουστό, οι μηροί της σφιχτοί κι όλα της ήταν σαν μια φόρμα πλασμένη από σοφά χέρια. Αν ήταν εκεί η Λουσίλ, θα είχε χτενίσει τα υγρά μαλλιά τής Φαίηθ. Θα τα είχε μαζέψει απαλά πίσω από τ’ αφτιά της Φαίηθ για να την κάνει να δείχνει αντράκι κι αν δεν είχαν να πάνε πουθενά, η Φαίηθ θα την είχε αφήσει να τους βάλει ζελέ για να εξαφανιστούν οι μπούκλες. Η Λουσίλ θα κούμπωνε ένα μαύρο γιλέκο πάνω από το γυμνό στήθος της Φαίηθ. Θα γονάτιζε μπροστά στα πόδια της Φαίηθ και θα την έβαζε να φορέσει ένα εφαρμοστό παντελόνι από μαύρο δέρμα,που θ’ ανέβαζε πάνω από τα γυμνά οπίσθια της. Θα έκανε τη Φαίηθ να νιώσει μεταμορφωμένη. Θα πήγαιναν σε κάποιο άλλο δωμάτιο του διαμερίσματος, στην κουζίνα πες, να ετοιμάσουν φαγητό και στην πορεία θα έπεφταν μαζί στον καναπέ κι η Λουσίλ θα την έγδυνε με την ίδια αργή προσοχή.

Μέγκαν Στάφφελ: Το σημειωματάριο των χαμένων πραγμάτων(Αστάρτη)

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η παρουσίαση του βιβλίου από το site του βιβλιοπωλείου ”λεμόνι” (lemoni.gr)


Η Χελένε είναι σαράντα ενός χρονών κι έχει μια καθαρά σεξουαλική σχέση με τον Χάρρυ, τον μάτσο ιδιοκτήτη του τοπικού μπαρ. Η έφηβη Στέλλα αγαπάει τον συμμαθητή της Ντάρυλ, αλλά έχει να ασχοληθεί με την παχύσαρκη και βυθισμένη στην κατάθλιψη μητέρα της. Ο «θείος Ουίλιαμ» είναι ένας νάνος που δεν μπορεί να ξεπεράσει τον χαμό της αγαπημένης του - αυτή ήταν η Ούτα, η μητέρα της Χελένε. Η δασκάλα Αγγλικών Φαίθ Κλήβελαντ βασανίζεται από την ανομολόγητη ομοφυλοφιλία της. Ο κάθε ήρωας και μια συγκινητική ιστορία...

Με τη μαστορική, ντελικάτη πρόζα της, η Μέγκαν Στάφφελ μας μιλάει για τη δύναμη της αγάπης και μας λέει πώς μπορούμε να αντέξουμε τις τραυματικές μας απώλειες, δίχως να βυθιστούμε στη μοναξιά.
~~~~~~~~~~~~~


Η μετάφραση του βιβλίου, που κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ το 1999 και στην Ελλάδα φέτος (2007), είναι του Νεκτάριου Καλαϊτζή.

Ανώνυμος είπε...

Η Megan Staffel (1952-) γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Φιλαδέλφεια. Με πατέρα καλλιτέχνη κεραμίστα και μητέρα ζωγράφο, ξεκίνησε ανάλογες σπουδές, αλλά πολύ γρήγορα μετάνιωσε για την επιλογή της, εγκατέλειψε την σχολή των εικαστικών τεχνών και γράφτηκε στο Emerson College για να σπουδάσει ηθοποιός. Ούτε κι εκεί όμως βρήκε αυτό που ήθελε – στην πραγματικότητα δεν πήρε ούτε ένα μάθημα ηθοποιίας. Την αληθινή της κλίση την βρήκε στο εργαστήρι δημιουργικής γραφής του κολλεγίου και όταν αποφοίτησε συνέχισε τις σπουδές της με τον Frederick Busch [αμερικανός συγγρ. 1941-2006] και την Hilma Wolitzer [αμερικανίδα συγγρ.]. Το 1983 δημοσίευσε την πρώτη της συλλογή διηγημάτων “A Length of Wire” και το 1987 το πρώτο της μυθιστόρημα “’Ηθελε κάτι άλλο”. Tα τελευταία χρόνια η Στάφελ ανέπτυξε ένα διαφορετικό, πιο εκλεπτυσμένο και αφηγηματικό ύφος στη γραφή της. Eγκατέλειψε την συνήθειά της να γράφει μέσα από την δική της προσωπική οπτική και άρχισε να αφηγείται σε τρίτο πρόσωπο: «Μπούχτισα με τον εαυτό μου... ανακάλυψα την ικανότητά μου να σχηματίζω εικόνα για τις ζωές των άλλων» .

Η Μέγκαν Στάφελ ζει με τα δύο παιδιά της και τον σύζυγό της στα βόρεια της πολιτείας της Νέας Υόρκης και διδάσκει στο Κολλέγιο του Βερμόντ.

(από διάφορες ξένες πηγές)